در اين يک بام و دو هوايي مديريت بازرگاني صداوسيما، يک بام و دوهوايي خود ما مقصر هست.
حرفهاي متناقض درنوشته هاي منتقدين صداوسيما بسيار ديده ميشه.
از يک جنبش پرشور دانشجويي و متخصص در نقد صداوسيما شنيدم که مخالفتي به پخش پيام بازرگاني نداتشتند.و به اون حق ميدادند که براي تامين بودجه خودش، اين ميزان آگهي پخش کنه. اينکه همين آگهي ها تا چه ميزان کرسي رسانه اي جمهوري اسلامي رو زير سوال برده اند، اهميتي نداشت براشون.
و حتي حرکت برنامه سمت خدارو شخصي قلمداد کردن.و وقتي مجري به برنامه بازگشت، او را در کنترل هيجانش تحسين کردند. و نه در تعهد ديني اش!
و اخيرا هم از گروهي بعضي نماينده هاي مجلس شنيدم که مديريت رسانه ملي رو، مصداق مديريت جهادي معرفي کردند. و گفتند صداوسيما همه چيزش خوبه، الا اينکه بايد بيشتر به دولت کمک کنه.
و عده اي ديگر، تنها با حضور زنها در آگهي ها مخالف بودن.
يک خبرگزاري هم سال قبل به صداوسيما اعتراض کرده بود که "چرا شبکه پويا از صبح تا به شب در روز عاشورا نوحه پخش ميکنه. مگر يک کودک چقدر ظرفيت داره!!!!"
و نگفته بود که آيا وقتي همين شبکه در روز عادي از صبح تا شب انيميشن پخش ميکنه، ضرر نداره? کاملا مفيده?
و نگفته بود که اصلا وقتي کودکي بيشتر از يک ساعت پاي تلويزيون مينشينه و تمام وقت انيميشن ميبينه، براش ضرر نداره?
حرفم سر کيفيت برنامه ها و دفاع از شبکه پويا در پخش برنامه هاي غمگين نيست. حرفم اينه که اين چه طرز نقد کردنه.طرف با لحن عصباني نوشته بود که شبکه پويا باعث شده بچه من از محرم بدش بياد.چون از صبح تا شب نوحه گذاشته. درحاليکه در درجه اول خودش مقصره که اجازه ميده کودکش بيشتر از يک ساعت پاي تلويزيون بنشينه.
اين خبرگزاري مثلا خبرگزاري بچه حزب اللهي هاي ماست.حداقل به اين عنوان شناخته ميشه.
وقتي هم که نقد ميکنيم، همينقدر آشفته و لنگ در هوا نقد ميکنيم.
وقني هنوز خودما در نوع انتقادمون به صداوسيما انسجام و پيوستگي نداريم، نميشه از روند معيوب سازماني صداوسيما بيشتر از اين توقع داشت.
براي مردم، و دانشجوهاي انقلابي، و نمايندگان مجلسي که هيچ دغدغه ي ريشه اي براي صداوسيما ندارند، همين وضعيت فعلي بهترينه.